34. urodziny Bellettiego oraz 32. Lamparda!

34 lata temu oraz 32 lata temu na świat przyszli Brazylijczyk Juliano Belletti który został urodzony Cascavel, zaś Frank Lampard w Londynie.

Frank Lampard urodził się w 1978 roku w w Romford, w Anglii. Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w zespole juniorskim West Ham United, gdzie jego tata pełnił funkcję asystenta trenera. W 1995 roku Frank trafił do zespołu seniorów.
Po kilku miesiącach pomocnik został wypożyczony do drużyny Swansea City grającej w niższej lidze, ale już w 1996 roku wrócił do swojego macierzystego klubu.
Swój debiut w pierwszej jedenastce West Hamu zaliczył 31 stycznia 1996 roku, ale dopiero w sezonie 1997/1998 zdobył pierwszą bramkę.
W kolejnym sezonie stał się już podstawowym zawodnikiem swojego klubu. Młodym graczem szybko zainteresowały się rodzime kluby, m.in. Aston Villa i Leeds United, jednak Frank zdecydował się w 2001 roku podpisać kontrakt z Chelsea.


Wysokość transferu wyniosła 11 milionów funtów. Lampard zagrał w przedsezonowych meczach 'The Blues', gdzie zresztą zdobył bramkę. Prawdziwy debiut nastąpił 19 sierpnia 2001 w zremisowanym meczu z Tottenhamem.
Już w czwartym meczu pomocnik został ukarany czerwoną kartką, jednak na szczęście ten kolor kartonika w jego karierze to faktyczna rzadkość.

W sezonie 2002/2003 zagrał w każdym spotkaniu swojego zespołu a przy okazji otrzymał tytuł najlepszego gracza ligi miesiąca (wrzesień 2003). W sezonie 2004/2005 znów widzieliśmy go w każdym ligowym spotkaniu. Wówczas to po raz pierwszy wraz z Chelsea Lampard sięgnął po mistrzostwo Premiership, walnie się do tego przyczyniając (13 bramek). Został też wybrany Piłkarzem Roku.


W sezonie 2005/2006 zdobył we wszystkich rozgrywkach 20 bramek i znów został obrany Piłkarzem Roku, a dodatkowo trafiła do niego statuetka Piłkarza Roku Europy. Wybrano go też do najlepszej jedenastki sezonu. Jak się okazało, ustanowił przy okazji rekord Premiership 164 występów z rzędu, a tę passę przerwała mu dopiero infekcja wirusowa. To nie jedyny rekord - 16 bramek strzelonych w Premiership w tym sezonie okazało się największą w historii ligi angielskiej ilością goli uzyskanych przez zawodnika grającego na pozycji pomocnika.


W sezonie 2006/2007 na skutek kontuzji Johna Terry'ego Frank Lampard przez dłuższy czas nosił opaskę kapitana zespołu. Wówczas też rekord klubu - pomocnik grając w nim 62 mecze pobił największą ilość występów w ciągu jednego sezonu.
W sezonie 2007/2008 po raz pierwszy opuścił większą ilość spotkań poprzez kontuzję uda. W tym też roku spotkała go rodzinna tragedia - śmierć mamy. Mimo żałoby Frank zdecydował się wrócić na boisko na mecz w ramach półfinału Ligi Mistrzów. Bramkę jaką wówczas zdobył dedykował Pat Lampard.

Legenda i wielki szacunek jaki otacza go na Stamford Bridge uległy zachwianiu podczas transferowego lata 2008 roku, kiedy to przez media przetaczały się powodzie spekulacji na temat jego przejścia do Interu Mediolan, który pod swoją opiekę przejął Jose Mourinho. Klub blokował oferty włoskiego klubu, choć sam Frankusilnie starał się połączyć ze swoim niedawnym trenerem, odrzucając kolejne propozycje przedłużenia umowy z Chelsea.
Jego kontrakt z londyńskim klubem kończył się w 2009 roku, na szczęście dla kibiców Chelsea, w połowie sierpnia 2008 roku strony doszły do porozumienia i Frank podpisał 5-letnie przedłużenie umowy. Jak się więc wydaje, jego zapewnienia z przeszłości, że chciałby zakończyć karierę na Stamford Bridge jednak się ziszczą.


W kadrze Anglii U-21 Lampard zadebiutował 13 listopada 1997 roku w meczu z Grecją.
W drużynie seniorów po raz pierwszy wystąpił 10 października 1999 roku w spotkaniu z Belgią. Brał udział w Euro 2004 i Mistrzostwach Świata w 2006 roku.

Juliano |Belletti:

Swoją karierę Juliano Haus Belletti urodził się w 1976 roku w Cascavel w Brazylii i właśnie w tej miejscowości rozpoczął przygodę z futbolem. Wstąpił do miejscowego klubu Cruzeiro w 1993 roku gdzie grał przez dwa sezony. W 52 spotkaniach zdobył 3 gole.
W 1995 roku przeniósł się do Sao Paulo FC, którego był zawodnikiem aż 7 lat, choć jeden z sezonów (1998/99) spędził na wypożyczeniu w Atletico Mineiro (17 meczów i 5 goli). W barwach Sao Paulo Belletti rozegrał 214 występów i zdobył 19 bramek

W 2002 obrońca został piłkarzem hiszpańskiego Villarreal, gdzie spędził dwa sezony. Wystąpił w 59 spotkaniach zdobywając 6 bramek, co skupiło na nim uwagę największych klubów. W rezultacie w 2004 roku pojawił się już w szeregach FC Barcelony.
Zdobył z Barceloną 2 tytuły mistrzowskie w sezonie 2004/05 oraz 2005/06. Najważniejszy dla Bellettiego okazał się mecz rozegrany 17 maja 2006 roku. Wówczas to Barcelona na Stade de France w Paryżu zmierzyła się w finale Champions League z Arsenalem Londyn to. Defensor rozpoczął spotkanie na ławce rezerwowych, jednak wpuszczony na murawę zdobył zwycięską bramkę (stan 2:1) dzięki której to Katalończycy cieszyli się ze zdobycia pucharu Ligi Mistrzów.
Była to jedyna bramka jaką zdobył w barwach hiszpańskiego giganta. Łącznie w barwach Barcelony Juliano rozegrał 71 ligowych spotkań.

W 2007 roku Bellettim zainteresowały się AS Roma, Milan czy Newcastle United, niespodziewanie jednak piłkarz został graczem Chelsea Londyn. Kwota odstępnego wyniosła 5,5 mln euro.
25 sierpnia 2007 roku zaliczył swój debiut w ligowym spotkaniu z Portsmouth zastępując Johna Obi Mikela.
W 'The Blues' nadal przesiadywał na ławce rezerwowych, choć kiedy pojawiał się na boisku potrafił pokazać swoją przydatność strzelanymi bramkami. W pierwszym sezonie w meczu z Tottenhamem zdobył fantastyczną bramkę z dystansu, która później została uznana golem sezonu 2007/2008.
Po objęciu Chelsea przez Luiza Felipe Scolariego na skutek kłopotów z kontuzjami pomocników, Belletti zaczął być ustawiany w roli skrzydłowego. Jak tłumaczył brazylijski szkoleniowiec, Juliano na początku kariery grywał właśnie na tej pozycji, dopiero później zrobiono z niego defensora.
Podobnie było w kolejnym sezonie za czasów Carlo Ancelottiego. Brazylijczyk rzucany był na lewą i prawą linię defensywy, jak również grał na pozycji pomocnika.

Mimo uniwersalności, Belletti rzadko pojawiał się na ligowych boiskach w sezonie 2009-2010. W sumie zagrał tylko 11 spotkań Premier League, w tym w zaledwie czterech w podstawowym składzie zespołu.

Koniec tego sezonu nie zapisał się najlepiej w pamięci piłkarza - w spotkaniu z Manchesterem City Belletti osłabił Chelsea zespół swoją czerwoną kartką (rzut karny pewnie wykorzystał Tevez, a Chelsea przegrała wówczas 4:2), zaś w ostatnim meczu sezonu - finale Pucharu Anglii - Brazylijczyk po wejściu na boisko z ławki rezerwowych już po siedmiu minutach sprokurował kolejnego karnego dla Portsmouth. Na szczęście Petr Cech popisał się bramkarskim kunsztem broniąc jedenastkę, dzięki czemu to piłkarze Chelsea cieszyli się z pucharu.


Ostatecznie pod koniec czerwca Chelsea ogłosiła, ze nie zamierza przedłużać wygasającej umowy z zawodnikiem. Czas piłkarza na Stamford Bridge po trzech sezonach dobiegł końca... Belletti był graczem reprezentacji Brazylii wlatach 2003-2005. W barwach narodowych zdobył 1 gola.