Roberto, Roberto, Roberto...

Roberto di Matteo. Człowiek, którego fani Chelsea zapamietają do końca życia. Człowiek ten zapisał się w historii klubu ze Stamford Bridge. W ciągu zaledwie 3 miesięcy, a w ścisłości w ciągu 76 dni dokonał czegoś, czego w ciągu 3 lat nie udało się dokonać Mourinho, 2 lat Ancelottiemu, ani nikomu innemu - zdobył Puchar Europy.

Po krótce przypomnę drogę The Blues do Monachium, a także sam mecz, abyśmy wszyscy weszli w ten klimat. Wygranafaza grupowa. W meczach domowych 3 zwycięstwa w 3 meczach, 10 goli, 0 straconych. Na wyjazdach 2 remisy po 1:1 i porażka w ostatnich sekundach 2:1 z Bayerem Leverkusen. Obok Realu Madryt Chelsea jest jedyną ekipą, która strzeliła co najmniej gola w każdym meczu Ligi Mistrzów w tym sezonie.

Dalej przyszedł heroiczny wysiłek, zakończony pokonaniem Napoli 4:1, w pierwszym meczu było 1:3. Mecz z Benficą także kosztował nas sporo emocji, bowiem gol na 1:1 na Stamford Bridge w 85 minucie, na pewno podniósł ciśnienie chyba wszystkim sympatykom Niebieskich.

Po rywalach z Lisbony czekała wielka Barcelona. Katalończycy - obrońcy trofeum, najlepsza drużyna na świecie, pod względem gry i z tytułu, niemal nie do pokonania, najlepsza drużyna w historii. Ta właśnie drużyna przyjeżdza na Stamford Bridge, na jedyny stadion, na którym nie wygrała za panowania Guardioli, na mecz z jedyną drużyną, która nie zna samku porażki z Bluagraną Pepa.

I ta sama Barcelona wyjeżdza z Londynu po porażce 1:0. Ten, którego wszyscy chcieli sprzedać już w zimie, teraz na nowo go pokochali. Kapitalna postawa Cecha, trochę szczęścia i umiejętna gra obrońców pozwoliła nam zachować bardzo istotne czyste konto. Na Camp Nou było 2:2, najpierw gole Busquesta i Iniesty, a w międzyczasie czerwień dla Terry'ego, a później dwa ciosy, Najpierw Ramires, a potem Torres i Katalonia płacze.

W Monachium znowu geniusz Drogby daje o sobie znać. 2 strzały napastnika Rodem z Wybrzeża Kości Słoniowej i dwa razy piłka wpada do siatki. Za pierwszym razem na wagę dogrywki, a za drugim, na wagę zdobycia Ligi Mistrzów.

Wszystko to również zasługa Włocha, który w 2002 roku zakończył karierę z powodu skomplikowanej kontuzjii nogi. Roberto di Matteo dokonał czegoś niezwykłego, ale czy w 100 % wykonał załeżenia, jakie polecił mu wykonać Abramowicz?

Nadszedł czas na rozliczenie Włocha. Sezon skończony, mecze reprezentacji już trwają, Mistrzostwa Europy zbliżaja się wielkimi krokami. Czy Włoch zasłużył sobie na kontrakt oraz czy Roman ma słuszne obawy odnośnie RdM?

Najpierw zabiorę się za sukcesy Włocha, co jest dużo łatwiejsze. Przede wszystkim wygrał Ligę Mistrzów i FA Cup. Oba trofea dają szanse na kolejne, bowiem już w sierpniu zagramy mecze o SuperPuchar Europy, a także Klubowe Mistrzostwo Świata, a dzięki FA Cup o Tarcze Wspólnoty.

Po za trofeami, Włoch sprawił, że w końcu odblokował się EL Nino. Torres strzelił kilka ważnych goli i bardzo prawdopodobne, że on będzie naszą główną bronią w sezonie 2012/2013. Co więcej, Roberto znacznie podniósł morale i atmosferę w szatni. Wszystko to wydaje się piękne, takie też jest, ale to tylko jedna strona medalu.

Wszyscy się pewnie dziwią, albo większość z Was - co Roberto zrobił źle? Otóż, nie wykonał dwóch bardzo ważnych założeń na ten sezon. Pierwsze znane było już od jakiegoś czasu, a drugie, dopiero od połowy sezonu.

Zacznę od tego drugiego. Roberto nie dał rady utrzymać zespołu w TOP 4. Najgorsze miejsce za czasów Romana Abramowicza, to miejsce 3 za czasów Scolariego i Hiddinka. O razu trzeba tu zaznaczyć, że była to swego rodzaju 'ofiara', coś, co i tak trzeba było poświęcić, aby móc się w pełni skupić na pucharach.

Roberto umiejętnie rotował składem, ale nie potrafił pokonać u siebie, na Stamford Bridge Newcastle. Także na Anfield nie potrafił osiągnąć korzystnego rezultatu. Ale pokazał wtedy, że jest prawdziwym mężczyzną. Mógł przecież usiąść przed kamerami i powiedzieć: Tak, odpuściliśmy sobie Ligę, skupiamy się tylko na Pucharach. A on powiedział właśnie: nie, chcieliśmy to wygrać, wciąż walczymy.

Wiedział, że musi coś poświęcić i mimowolnie padło na ligę, gdzie i tak prawie nie było szans, albo były one iluzoryczne. Takie właśnie były na Anfield. Gdybyśmy tam wygrali, a Tottenham by zremisował z Fulham, mielibyśmy 4 miejsce. Nie udało się, ale do Champions League dostaliśmy się w inny sposób.

Teraz ta 'pierwsza' kwestia. Roberto zdobył oba trofea dzięki ogromnemu wkładowi Didiera Drogby, Ashleya Cola czy Franka Lamparda. A ci zawodnicy mieli być odsuwani na dalszy plan. Mieli powoli zmniejszać swą rolę dla zespołu, a tymczasem RdM z miejsca dał im pierwszy skład. Zaufał im, a oni się odwdzięczyli.

Jednak teraz, jest nowy sezon. A my już nie mamy Didiera Drogby. Człowieka, bez którego skończylibyśmy sezon z niczym i nie zdobylibyśmy tylu trofeów, bo on strzelał gola w prawie każdym finale, w którym brał udział. Istnieje obawa, że bez Drogby nie damy rady i zapewne tak też myśli Abramowicz. Roberto osiagnął coś wielkiego, ale w ten sam sposób nie osiągnie tego po raz drugi. Nie był to jego błąd, ale było jasno postawione zadanie - odsunąć od składu starszych i postawić na młodzieć.

Włoch musi przekonać Romana, że ma plan na przyszły sezon. Mamy młodych - de Brunye, Marin, McEachran, Bertrand, a może i Hazard. Pozostanie jeszcze całe okienko na wzmocnienia. Roberto musi kupić odpowiednich piłkarzy i od początku pokazać, że potrafi wygrywać bez starej gwardii.

Może Was to nie przekona, może mnie wyśmiejecie, albo zganicie w komentarzach, ale dla mnie to jest jedyny rozsądny argument, dlaczego Roman nie daje kontraktu di Matteo, dlaczego się waha. Myślę, że Roberto powinien otrzymac roczny kontarkt, z opcją przedłużenia o 2 lata, w razie sukcesów, na co oczywiście wszyscy liczymy.

Roberto musi zakupić, oprócz Hazarda, który wg mnie już jest naszym piłkarzem, jeszcze kogoś. A jak go upchnie w składzie, mając Ramiresa, Mikel, Matę i Lamparda, to już jest tylko jego decyzja, z którą sobie poradzi. Wierzę, że Włoch zostanie na Stamford Bridge, bo na to bezwzględnie zasługuje, pomimo tego co napisałem wierzę, że mając młodszy skład osiągnie podobny sukces do tego, który osiągnął w niedawno zakończonym sezonie.

Za błędy przepraszam, możecie się ze mną nie zgadzać, a jeśli chcecie mnie obrażać, to nie piszcie tego w komentarzach, ale w prywatnych wiadomościach. Dziękuję.