Wywiad z Juanem Matą (czerwiec 2013)

Juan Mata już przygotowuje się do udziału w Pucharze Konfederacji, który wraz z Hiszpanią będzie próbował wygrać. Po zwycięstwie w Mistrzostwach Świata, Mistrzostwach Europy, zdobyciu Ligi Mistrzów i Ligi Europy byłoby to kolejne trofeum pomocnika Chelsea.

Jestem bardzo podekscytowany perspektywą gry na tym turnieju, przez cały sezon ciężko pracowałem aby upewnić się, że wszystko pójdzie dobrze. Po raz pierwszy będę w Brazylii i będą to moje pierwsze mecze o punkty w Ameryce. Dobrze będzie nauczyć się czegoś więcej o kraju, który jest gospodarzem Mistrzostw Świata. Zobaczymy stadiony, poznamy atmosferę i rozpoczniemy start do przygotowań do przyszłorocznego turnieju - mówi Juan Mata.

Kiedy masz zagrać w Brazylii od razu przychodzi do głowy jedna nazwa: Maracana. Byłoby świetnie, gdybyśmy dotarli do finału i właśnie tam zagrali o trofeum.

Hiszpania cieszy się chyba najlepszym okresem w historii futbolu, nic dziwnego, że każdy nasz rywal chce nas strącić z konia. To jednak sprawia, że jesteśmy dumni iż gra przeciwko nam postrzegana jest jako coś wyjątkowego. Jeden z piłkarzy który miał grać z nami spotkanie towarzyskie powiedział mi, że jego klub prosił go, aby nie jechał na zgrupowanie, ponieważ Hiszpania gra po prostu zbyt dobrze - śmieje się Juan.

W Chelsea Mata ma status niekwestionowanego gracza pierwszej jedenastki, inaczej jest jednak w samej reprezentacji.

W La Selección jest wielu podstawowych graczy swoich klubów, ale tu może wystąpić tylko 11 graczy więc konkurencja jest bardzo ostra. Mimo to cieszę się, że mogłem przeżyć trzy wielkie turnieje w narodowych barwach. Moim celem jest ciągłe otrzymywanie powołań.

Wróćmy do Londynu i Chelsea. Jak się okazuje, nasz pomocnik zyskał w klubowej szatni ciekawe przezwisko a raczej dosłowne tłumaczenie swojego nazwiska: Jonny Kills.

Nie, teraz już tak na mnie nie wołają. To wymyślił Daniel Sturridge, który odszedł do Liverpoolu, więc reszta chłopaków mówi już do mnie Juan. Próbują wymówić to po hiszpańsku, ale niewielu potrafi. Prawie każdy wymawia moje imię tak jak brzmi po angielsku słowo 'one' - dowcipkuje pomocnik.

Londyn? W drugim roku mojej gry w Premier League na ulicy poznaje mnie więcej osób, ale w tym mieście nawet jako piłkarz możesz być bardziej zrelaksowany niż gdzie indziej - może dlatego, że to naprawdę wielkie miasto, w którym nie wszyscy pasjonują się piłką, więc możesz wieść bardziej normalne życie niż w Hiszpanii.

Zapuszczam się często do Soho, Camden Town i mogę pozostać nierozpoznany. Bez kłopotów poruszam się po centrum, czy jadę w środkach transportu publicznego. Czasem ludzie mnie pozdrawiają, ale nigdy nie czuję się nieswojo. Nie mam problemu, abym poszedł gdzieś razem z przyjaciółmi i mile spędził czas.

Sam mieszkam w sercu Londynu - wiem, że zwykle piłkarze wybierają spokojne obrzeża miasta, ale może to dlatego, że mają rodzinę i dzieci? Wszystko zależy od etapu kariery, na jakim się znajdujesz. Ja jestem jeszcze młody, chcę poznać miejsce gdzie żyję, więc lubię chodzić po mieście, napić się kawy... - opowiada Juan Mata.

Podjąłem decyzję, aby tu przyjechać chcąc grać futbol na najwyższym poziomie. Chelsea to klub, z jakim możesz sięgać po trofea, ale też prawdą jest to, że fakt życia w Londynie sprawił, że była to dla mnie łatwiejsza decyzja do podjęcia. Czy tęsknię za Hiszpanią? Czasem tak, za domem, za rodziną, za plażami niedaleko domu jakie miałem w Walencji, ale też czuję się tu szczęśliwy. Przeprowadzki do innych krajów powodują, że dojrzewam, poznaję kulturę innych ludzi.

Decyzja o transferze wymagała odwagi. Łatwiej byłoby mi zostać w Hiszpanii, ale czułem, że potrzebuję zmian, nowego bodźca. Czy się bałem, raczej nie, czułem bardziej szacunek do nowego miejsca niż strach. Głęboko wierzyłem, że wszystko pójdzie mi tu dobrze. Czuję się młody, ale jednocześnie mam poczucie swojej dojrzałości - tłumaczy Juan Mata.

Obok gry w piłkę, nasz pomocnik jednocześnie studiuje.

Połączenie tych dwóch rzeczy jest trudne, ale nie niemożliwe. Podoba mi się świat marketingu, reklamy, nowych technologii. Nie ma powodu, abyś grając w futbol nie był kompatybilny z pozostałymi rzeczami. Po przeprowadzce do Londynu nauka jest nieco bardziej skomplikowana, ale wciąż studiuję. Mam kontakt ze swoimi wykładowcami, znajdujemy czas na rozmowy. 

Najważniejszą rzeczą w moim życiu jest piłka, ale mimo wszystko chcę sięgnąć też po dyplom. Nie spieszę się, ale też nie zamierzam z tego rezygnować - kończy Hiszpan.