Wokół boisk: Stamford Bridge

Oficjalna witryna Premier League rozpoczęła niedawno cykl, w którym prezentowane są stadiony poszczególnych klubów z najlepszej ligi świata. Tym razem pojawiła się notka na temat Stamford Bridge - warto więc przypomnieć wszystkim historię naszego obiektu.

Pojemność: 41 798
Rok powstania: 1887
Pierwszy mecz ligowy: Chelsea 5-1 Hull, 11 wrzesień 1905

HISTORIA

Oficjalnie otwarty w 1887 roku stadion o nazwie Stamford Bridge jest najstarszym tego typu obiektem w Premier League. Od czasów, gdy była to siedziba London Athletic Club, przeszedł on ogromną metamorfozę. Futbol zawitał na Stamford Bridge dopiero w 1905 roku - sąsiedni klub, Fulham, odrzucił możliwość rozgrywania swoich meczów na tym obiekcie, tak więc sformowany został nowy klub, Chelsea, który rozpoczął swoją egzystencję w starej Drugiej Dywizji.

W początkowych okresach, Stamford Bridge nie miał jasno wydzielonych trybun, co przyciągało na mecze niezliczone wręcz rzesze fanów - mecz z Arsenalem w 1935 roku obejrzało aż 82 tysiące widzów, co do dzisiaj pozostaje rekordem tego obiektu. Pierwsze jednak obrazki z transformacji dostrzegamy w roku 1930, kiedy to wydzielono sławne Shed End, do dziś kojarzone z najbardziej zagorzałymi sympatykami "The Blues".

Stadion bardzo rozwinął się w latach 60. i 70. Ze względu jednak na problemy finansowe, dopiero w 1992 roku Ken Bates odkupił Stamford Bridge i rozpoczął prawdziwą modyfikację tego obiektu. Orientacyjne trybuny znane z poprzednich lat zastąpione zostały czterema nowymi, w pełni wyposażonymi w siedzenia. Wszystkie znajdują się blisko samego boiska, dzięki czemu możliwe jest stworzenie elektryzującej atmosfery.

Shed End zachowało swoją nazwę, ale zostało przebudowane i jest teraz nowoczesną trybuną. Największe wrażenie robi jednak trybuna West Stand, która może pomieścić 13,5 tysiąca kibiców. Cały kompleks dopełniają dwa czterogwiazdkowe hotele, restauracje, sale konferencyjne, klub zdrowotny, kącik muzyczny i centrum biznesowe.

W tej chwili obiekt może pomieścić niemalże 42 tysiące fanów. Jest także areną zmagań na szczeblu międzynarodowym - Stamford Bridge było gospodarzem towarzyskiego starcia Brazylii z Rosją, a także gospodarzem finału Ligi Mistrzów kobiet z 2013 roku.

Najlepsze mecze Premier League na Stamford Bridge

3 październik 1999: Chelsea 5-0 Manchester United
Chelsea zakończyła serię Manchesteru United, który był niepokonany od rozpoczęcia kampanii 99/00 niesamowitym występem przeciwko broniącemu tytułu zespołowi. Wynik meczu otworzył legendarny Urugwajczyk Gus Poyet, wykorzystując błąd golkipera United już w pierwszej minucie meczu. Poyet dorzucił drugie trafienie w 54. minucie spotkania, po tym jak Chris Sutton powiększył wcześniej przewagę gospodarzy do dwóch goli. Samobójcze trafienie Henninga Berga i bramka Jody'ego Morrisa dała Chelsea zaskakujące zwycięstwo nad zdecydowanym faworytem tego spotkania.

11 maj 2003: Chelsea 2-1 Liverpool
Był to ostatni dzień sezonu 2002/2003. Oba kluby miały taki sam dorobek punktowy i czekała je ciężka batalia o zapewnienie sobie czwartego miejsca w lidze, dającego gwarancję gry w Champions League. Spotkanie było popisem Jespera Gronkjaera, który najpierw asystował przy wyrównującym golu Marcela Desailly, a następnie sam pogrążył ekipę "The Reds". Było to także pożegnalne spotkanie Gianfranco Zoli, ponadto sam mecz przekonał Romana Abramowicza do kupna klubu - Chelsea nie musiała już martwić się o fundusze, jak miało to miejsce w przeszłości.

29 kwiecień 2006: Chelsea 3-0 Manchester United
Podchodząc do tego spotkania podopieczni Jose Mourinho potrzebowali jednego ledwie punktu do zapewnienia sobie drugiego tytułu mistrzowskiego. Pierwszego gola zdobył już w 5. minucie meczu William Gallas, ale tytuł zapewnił Chelsea Joe Cole, który ogrywając trójkę rywali pokonał mierzonym strzałem Edwina van der Sara. Całości zniszczenia dopełnił Ricardo Carvalho i podopieczni Mourinho utarli nosa sir Alexowi Fergusonowi drugi raz z rzędu.