VisoR: Masło Maślane

Gdybym napisał ?Kto powiedział sobie 'Za rok się uda...' ręka w górę?, las dłoni zapewne przyćmiłby nawet najsławniejszy zbiór zieleniny czyli las deszczowy w Amazonii.

Cóż mogę powiedzieć? Ja sam również wypowiedziałem tą magiczną dla nas formułkę, dalej nie tracąc wiary iż dożyje tryumfu naszych w LM. Strona oraz ShoutBox zalały się potokiem słów, które wyrażają żal, frustrację, nadzieje bądź są zwykłym spamem, co litościwie pominę. Muszę sam sobie wyjaśnić ? dlaczego znów się nie udało?

Zacznę od kwestii palącej ? Carlo Ancelotti, czyli obecny manager Chelsea, któremu wielu już ścięło głowę. Słusznie? Sam do końca nie wiem, na pewno nie podoba mi się wulgarnie obrażanie Włocha, ludziom którzy zapomnieli mu już poprzedni sezon. Mam wrażenie, że zapominamy iż nie zawsze się wygrywa. Dzisiaj pobił nas Alex Ferguson, manager który też lata temu miał wylecieć na zbity pysk za słabe wyniki, beznadziejną grę zespołu. On jednak na swoim stanowisku pozostał, co otrzymali w zamian kibice oraz zarządcy ManUtd? Konającą pod ich butem w LM Chelsea po raz drugi.

Tak, dobrze wiecie do czego zmierzam ? ciągłe zmiany na pozycji trenera wcale nam nie pomogą. Zwłaszcza, że nigdy winy u nas nie ponieśli piłkarze. Ktoś pamięta taki przypadek? Zawsze wypadał trener, bo to go łatwiej wymienić, niż pożegnać paru piłkarzy i sprowadzić nowych. A nie oszukujmy się ? i to nas czeka, jest to nieuniknione. Nie wiem po raz który piszę iż nasi liderzy młodsi się nie stają i zmierzch ich karier powoli się zbliża.

Zastanawiacie się co to ma do Carlo? Jeśli oglądaliście mecz na N zapewne słyszeliście zdanie o tym, iż gdyby każdy gracz The Blues grałby z takim zaangażowaniem jak Michael Essien, Chelsea mogłaby prezentować się zupełnie inaczej. Tymczasem niektórym, tego już brakuje. Anelka przez większość swojego pobytu był dla mnie niewidoczny, Drogba starał się, grał jednakże przeplatał to z aktorskimi fochami i nadmierną gestykulacją, zupełnie jakby sądził, że kopnie piłkę i ta ma wpaść do bramki. Po stracie piłki nie ma czasu na machanie rączkami trzeba grać. Nawet ? co napisać mi trudno ? Lampard przeszedł gdzieś obok meczu, spacerując sobie po całym Manchesterze, ale nie po Old Trafford. Gra Maloudy to dla mnie jedna wielka zagadka, zaś nasz ulubieniec Kalou... sam nie wierze, że jeszcze niedawno go broniłem. Jednak w ostatnich meczach samo jego pojawienie się na boisku powodowało u mnie spazmy. Tak samo było dzisiaj, kiedy pierwsza jego aktywność objawiła się jako nieudane przyjęcie piłki, zabijające impet ataku wyprowadzanego przez zespół.

Dlatego zadajmy sobie pytanie ? czy to klocki są złe, czy ktoś źle się nimi bawi? Jednoznacznej odpowiedzi udzielić nie potrafię, jednak błędem jest dla mnie natychmiastowe kierowanie się ku jednej z możliwości. Może gdyby Carletto dostał nowe klocki zabawa poszłaby mu lepiej? W lecie do składu wraca Sturridge, zespoły chętniej pozbywają się piłkarzy rozpocznie się nowy okres przygotowawczy i sezon, w którym można by w końcu zacząć dawać szanse młodym.

Tak, tak dalej o tym pamiętam. Największa niespełniona wobec nas obietnica ? młodość w niebieskich koszulkach biegająca po murawie Stamford Bridge. Chcę oglądać na boisku Sturridge'a, McEachrana, Kakute, van Anholta. Ale nie w ostatnich minutach wygranych spotkań, tylko w samym środku starcia, by w końcu poznać ich wartość, byśmy mogli przekonać się czy możemy budować na nich nową Chelsea. Zwłaszcza, że teraz nas to w ogóle nie zaboli. Nie będziemy bronić niczego, żadnego trofeum, to idealny moment na właśnie takie posunięcia. Oczekiwania kibiców chociaż odrobinę opadną, na piłkarzach nie zaciąży już taka presja. Niestety o oczekiwaniach mówię tylko i wyłącznie na swoim przykładzie... wiecie jakie jest moje marzenie na przyszły sezon? Zobaczyć znów pięknie grającą Chelsea. Nieważne z iloma nowymi twarzami.

Co do nowych twarzy jeszcze, oraz tego iż czeka nas budowa nowej Chelsea. Otóż wydaję mi się, iż Carlo ma trochę inną wersję nowego zespołu, odbiegającą od tej prezentowanej choćby przez Mourinho, oraz piłkarzy których sprowadzał. Porównajmy styl takich piłkarzy jak Ramires, David Luiz czy nawet nieszczęsny Torres do sposobu w jaki przywykł grywać Drogba i paru innych weteranów. Zdaniem Ancelottiego zapewne czeka nas zmiana stylu, na taki jak prezentują wcześniej wspomniani piłkarzę. Zespół dynamiczniejszy, nie bojący się technicznej gry. Dlatego zawodnicy tacy jak Sturridge mogliby idealnie uzupełnić jego plan. Wystarczy mieć tylko odwagę spróbować.

Więc tak, zwracam się odrobinę ku opcji wymiany klocków, a pozostawieniu konstruktora. Dlaczego? Ponieważ to przyszły sezon, jeśli zmiany kadrowe nadejdą będą w mojej opinii prawdziwym testem dla Ancelottiego. Gdybyśmy dali mu paru piłkarzy, na których mu zależy, zacząłby korzystać z usług młodzieży może znów obejrzelibyśmy tą nierealną wręcz teraz Chelsea z sezonu 2009/2010? Poza tym nie ukrywam iż kolejna szarada na miejscu szkoleniowca zwyczajnie mnie przeraża. Ile można? Zaryzykujmy, zmieńmy strategię, spójrzmy w kierunku tych, którzy dookoła managera się obracają. Rozumiem, że wielu ? tak samo jak i ja ? żyje wspomnieniem Mourinho czy Hiddinka, ale powiedźcie sobie, każdy indywidualnie, w myślach ? na ile prawdopodobny powrót, któregoś z nich wam się wydaję?

Czy jestem zatem za wyrzuceniem z zespołu każdego starszego piłkarza? Nie. Chętnie widziałbym w niebieskich koszulkach Lamparda czy Drogbe, jednakże w zupełnie innych rolach, piłkarzy którzy nie stanowiliby już o trzonie zespołu. Nawet takie legendy jak oni muszą kiedyś ustąpić z tronu innym. Jednak kilka przypadków takich jak Kalou nie nadaję się jak dla mnie do pozostania w zespole. Ale powtórzę - paru weteranów po prostu zostać musi.

Podsumowując tą jakże chaotyczną wypowiedź ? w końcu tytuł zobowiązuje, piszę te słowa w sposób jaki nie powinienem, z ciągle gotującą się wewnątrz krwią ? potrzebujemy zmian. Problemem jest ustalenie jakich zmian. Trener? Piłkarze? Czy to i to? Ja swoje zdanie wyraziłem, pora na was... apeluje tylko o kulturę wypowiedzi, bo tej wielu na SB brakowało.