Statystyki piłkarzy w Lidze Mistrzów

Minęło już kilka dni od fenomenalnego triumfu w Lidze Mistrzów. Dziś jednak chcę wam przedstawić statystykę wszystkich piłkarzy 'The Blues' w tegorocznym turnieju Champions League.

Petr Cech

mecze: 13

minuty: 1230

gole: 0

Według angielskich mediów jeden z członków "grupy trzymającej władzę" w Chelsea, a więc doświadczonych zawodników, którzy potrafią wpłynąć na władze klubu, by zwolniły trenera. Swego czasu Luiz Felipe Scolari oskarżył Czecha, że ten nie akceptował jego metod treningowych. Cech jest rekordzistą pod względem szybkości osiągnięcia granicy 100 meczów bez straty gola. Wystarczyło mu do tego 180 spotkań.

David Luiz

mecze: 11

minuty: 1015

gole: 1

W dniu, kiedy miał lecieć do Londynu podpisać kontrakt z Chelsea, wstał już o 5.30 rano, nie mogąc spać z powodu podekscytowania. Ale trudno mu się dziwić. W wieku 14 lat Sao Paulo FC z niego zrezygnowało, bo tamtejsi lekarze uznali, że już więcej nie urośnie. Obrońca się jednak nie poddał i dzięki solidnej pracy za 21 mln funtów trafił do Premier League. NA boisku ze względu na burzę włosów nie sposób go nie poznać.

Branislav Ivanovic

mecze: 10

minuty: 930

gole: 2

Specjalista od ważnych bramek. Kibice Chelsea z pewnością pamiętają jak w sezonie 2008/09 w pierwszym ćwierćfinałowym meczu Ligi Mistrzów na Anfield strzelił Liverpoolowi dwa gole i dzięki temu 'The Blues' wywieźli niezwykle cenne i decydujące w kwestii awansu zwycięstwo 3:1. W tym sezonie również dzięki niemu Chelsea przetrwała w LM. Trafił do siatki w dogrywce z Napoli w 1/8 finału LM.

Ashley Cole

mecze: 12

minuty: 1084

gole: 0

W 2006 roku zdecydował się przejść z Arsenalu do odwiecznego rywala Chelsea, czego do dziś nie mogą mu wybaczyć fani z Emirates Stadium. Twierdzą, że zrobił to tylko dla pieniędzy, więc złośliwie nazywali go Cashley Cole czy A$hley

Jose Bosingwa

mecze: 11

minuty: 682

gole: 0

Jego ojciec jest Portugalczykiem, a matka pochodzi z DR Konga, a on na świat przyszedł w Zairze i jako młody chłopiec przeprowadziłsię z rodzicami do Portugalii. Reprezentował kadrę młodzieżową tego kraju, ale kiedy jego talent eksplodował, reprezentacja Konga liczyła, że namówi go na grę w ich drużynie podczas eliminacji MŚ 2006. Bosingwa był jednak lojalny wobec ojczyzny swojego ojca.

Paulo Ferreira

mecze: 2

minuty: 124

gole: 0

Cztery lata temu stracił przytomność podczas... pozowania do zdjęcia z kibicami. Do zdarzenia doszło na lotnisku w Lizbonie, gdzie zawodnika spotkali fani Glasgow Rangers, którzy przylecieli na mecz swojej drużyny ze Sportingiem Lizbona. Ferreira stanął z nimi do zdjęcia i w pewnym momencie stracił przytomność. Uratowała go szybka reakcja jednego z kibiców, znającego zasady udzielania pierwszej pomocy.

John Terry

mecze: 8

minuty: 645

gole: 1

Jeden z najbardziej przesądnych piłkarzy świata. Jak kiedyś policzył, przed każdym meczem wykonuje około 50 rytuałów, mających pomóc mu wygrać. Między innymi na klubowym parkingu zajmuje to samo miejsce, słucha tej samej muzyki (Usher), a w autokarze siedzi na tym samym siedzeniu. Kiedy przed jakimś spotkaniem ktoś zajął jego miejsce na parkingu, co chwila wychodził z budynku klubowego, by sprawadzać, czy się zwolniło.

Gary Cahill

mecze: 5

minuty: 342

gole: 0

Na Stamford Bridge występuje od stycznia. Dzięki temu, że gra w słynniejszym klubie niż Bolton, coraz więcej kibiców i piłkarzy rywali go poznaje. Na przykład niedawno usłyszał o nim sam Leo Messi: -Kiedy zobaczyłem, że w składzie rywali gra Gary, byłem w szoku. Zapytałem Fabregasa, czy go zna, a on odparł, że "Gary Cahill" to jakieś angielskie wyrażenie, a nie piłkarz! - odpowiadał

Alex

mecze: 3

minuty: 47

gole: 0

Andre Villas Boas nie widział niego miejsca w składzie, więc zimą postanowił odejść z klubu. Pozyskać chciał go walczący o utrzymanie w Premier League QPR, ale Brazylijczyk zdecydował się na ofertę PSG, gdzie pracuje z byłym menadżerem Chelsea - Carlo Ancelottim.

Ryan Bertrand

mecze: 1

minuty: 73

gole: 0

Trafił do akademii Chelsea jako 15 latek porwany ze szkółki Gillingham. Władze klubu nie chciały go puścić za 50 tys. funtów. Sprawa trafiła do angielskiego Trybunału Arbitrażowego, który ustalił cenę na 125 tys funtów oraz 100 tys. za każde 10 ligowych występów piłkarza, do momentu, aż licznik wybije 40 spotkań. Na razie londyńczycy zapłacili tylko wyjściową kwotę, bo w Premier League 20 letni obrońca zagrał 8 razy. Występ w finale Lidze Mistrzów był jego debiutem w tych rozgrywkach.

Oriol Romeu

mecze: 3

minuty: 257

gole: 0

Jeden z najzdolniejszych defensywnych pomocników w Europie. Nie może być inaczej, skoro wychowany został w Barcelonie i do szerokiej kadry włączałgo niekiedy Guardiola. Zresztą Katalończycy zabezpieczyli się na wypadek, gdyby jego talent rozwinął się szybciej, niż się spodziewali. 20 latek ma klauzulę w kontrakcie, która pozwala Barcelonie odkupić go za 9,5 mln funtów w tym roku lub za 13 mln w przyszłym.

Michael Essien

mecze: 2

minuty: 140

gole: 0

W młodości kibicował Manchesterowi United, ale Czerwone Diabły nia miałyby szans w rywalizacji z szalejącym na rynku transferowym Abramowiczem, który wyłożył za Ghańczyka aż 24 mln funtów. Na boisku Essien jest twardzielen, dlatego ma ksywkę Bizon. Nie oznacza to jednak, że jest niezniszczalny. W lipcu ubiegłego rou doznał kontuzji kolana i wrócił do gry dopiero w styczniu.

Ramires

mecze: 10

minuty: 855

gole: 3

W Brazylii dostał pseudonim "Niebieski Kenijczyk". Niebieski, ponieważ takie są barwy Cruzeiro Belo Horizonte, w którym grał. A Kenijczyk, gdyż na boisku nieustannie biega, praktycznie nigdy się nie zatrzymując. W dzieciństwie uciekał przed goniącą go babcią, gdy coś nabroił. Gdyby szybko nie biegał, dostawałby lanie.

John Obi Mikel

mecze: 9

minuty: 695

gole: 0

O początku zakończonego już sezonu zapewne chciałby jak najszybciej zapomnieć. Wówczas ojciec Nigeryjczyka wracając z pracy  do domu został porwany dla okupi, ale na szczęście po dziesięciu dniach udało się go odbić z rąk porywaczy całego i zdrowego. Pomocnik Chelsea w tamtych dniach wykazał się wielką odpornością psychiczną. Mimo tak dużych problemów osobistych, postanowił nie opuszczać zespołu.

Raul Meireles

mecze: 11

minuty: 767

gole: 2

Nie chciał w ubiegłym roku opuszczać Liverpoolu, ale odszedł do Chelsea z dwóch powodów. Po pierwsze, 'The Reds' nie dotrzymali słowa i nie dali mu struprocentowej podwyżki po pierwszym sezonie. Po drugie - cieszył się na spotkanie z AVB, z którym pracował przez miesiąc w FC Porto. W Chelsea grał u swego rodaka trochę dłużej, bo pół roku. Później szkoleniowiec został zwolniony.

Frank Lampard

mecze: 12

minuty: 843

gole: 3

Przed dwoma laty zadzwonił do radia, gdzie w audycji na żywo pokłócił się z prezenterem. Zdenerwował się, kiedy James O'Brien komentując doniesienia prasy, nazwał Lamparda złym ojcem. Podobno zawodnik zerwał z matką swoich dzieci i kazał im mieszkać w małym mieszkaniu, a sam żył w dużym apartamencie. Piłkarz kategorycznie temu zaprzeczył, a do dziennikarza powiedział: - Następnym razem pogadamy twarzą w twarz. Groźnie.

Florent Malouda

mecze: 9

minuty: 523

gole: 0

Aż dziwne, że w Chelsea gra do dziś. W 2007 roku miał bowiem już dość, o czym zaczął głośno mówić: - KOledzy grają, jakby mieli wyłączone mózgi, a na dodatek zupełnie nie dbają o dietę. Treningi są za ciężkie, a korki na ulicach za duże. Nie mam zamiaru spędzić pół życia za kółkiem. Dodatkowo Boże Narodzenie, gdzie nie ma przerwy tylko gramy non stop.

Fernando Torres

mecze: 10

minuty: 635

gole: 3

W 2001 roku dał mistrzostwo Europy Hiszpanii u-16, strzelająć jedynego gola w finale. Rok później tego samego dkonał z kadrą u-19. W 2008 już z reprezentacą seniorską. Chelsea dała za niego 50 mln funtów, więc presja, by co tydzień strzelał ważne gole była ogromna. Piłkarzowi  sprostanie tym oczekiwaniom szło bardzo ciężko. Swoją pierwszą bramkę ustrzelił dopiero po 903 minutach w meczu z WHU.

Juan Mata

mecze: 12

minuty: 948

gole: 2

Podobno latem 2011 roku miał trafić do BArcelony, ale Katalończycy ostatecznie zdecydowali się na Alexsisa Sancheza. Dla fanów Chelsea nie mogło być lepszej wiadomości, bo Hiszpan na Stamford Bridge przez cały sezon spisywał się tak dobrze, że zaczęto go porównywać z największymi legendami klubu, jak Gianfranco Zola. W minionym sezonie błyszczał techniką i zaliczył ponad 10 asyst w Premier League.

Didier Drogba

mecze: 8

minuty: 670

gole: 6

W Abidżanie można zamówić Drogbę - duże lokalne piwo. Piłkarz w ojczyźnie jest jednostą kultową, gdyby startował w wyborach prezydenckich, wygrałby w cuglach. Ale nie tylko dlatego, że jest słynnym piłkarzem. Drogba stara się pomagać swoim rodakom, jak tylko może. Założył fundację, ktora pomaga najbardziej potrzebującym. Teraz jego celem jest wybudowanie szpitala. Koszt ma wynieść 3 mln funtów.

Salomon Kalou

mecze: 7

minuty: 333

gole: 2

Jego stopy są pokryte bliznami,. To efekt wychowania w klubie ASEC Mimosas w Abidżanie, do którego chłopak trafił w wieku 12 lat. Pierwsza zasada w drużynie brzmiała: gramy na bosaka, na buty trzeba sobie zasłużyć. Trener mówił, że jeśli nauczymy się panować nad piłką na bosaka, w butach będzie później jeszcze łatwiej.

Daniel Sturridge

mecze: 7

minuty: 429

gole: 0

Jego kariera rozwija się powoli, ale harmonijnie. W reprezentacji grał w kadrach kolejnych kategorii wiekowych od U-16 do U-21, a teraz zaczął pojawiać się w seniorach. W Manchesterze City nie wierzono, że może zrobić karierę, więc zawodnik przeniósł się do Chelsea. Jako dziecko lubił oglądać walki wrestlerów i twierdzi, że nawet marzył o zostaniu jednym z nich.

Nicolas Anelka

mecze: 4

minuty: 200

gole: 0

W grudniu oświadczył, że chce opuścić klub. AVB nie próbował go przekonać do zmiany decyzji, tylko od razu odsunął od pierwszej drużyny. Francuz dostał zakaz korzystania z parkingu, nie mógł się przebierać w szatni z kolegami, tylko z zespołem rezerw, z którym też codziennie trenował. Zimą odszedł do Shanghai Shenhua, gdzie zarabia około 6 mln funtów za sezon.