Niebieski od dziecka

Mając dziewięć lat, z zapartym tchem oglądał mecze Premier League. W każdy weekend włączał telewizor i obserwował grę Jimmy'ego Floyda Hasselbainka. Właśnie wtedy młody Romelu Lukaku zakochał się w londyńskiej Chelsea i stał się jej największym fanem.

Gra w Chelsea to spełnienie marzeń. Śniłem o uściśnięciu dłoni Terrego, Lamparda czy Drogby.

To początek historii, która trwa już ponad dziesięć lat i właśnie teraz wchodzi w kulminacyjną fazę. 20-letni Belg ma być w tym sezonie głównym filarem ofensywnej linii Chelsea, spychając jednocześnie Torresa i Ba na ławkę rezerwowych.

To ciągle dzieciak. Ale jest niebywale inteligentny i szybko się uczy. Otrzymał dobrą szkołę w West Bromwich Albion od Steve'a Clarke'a. W Chelsea będzie wielkim piłkarzem ? powiedział na jednej z konferencji prasowych Jose Mourinho.

The Special One doskonale zdaje sobie sprawę, jak wielki potencjał ma ten młody zawodnik, sprowadzony na Stamford Bridge w 2011 roku. Jest ogromny. Ciałem i duchem. Mierzy ponad 190 cm. wzrostu, a jego waga zbliża się do setki. Mimo tego, obdarzony jest niezwykłą szybkością i wspaniałą techniką. Obrońcy mają spore problemy, gdy taki kolos szaleje w ich polu karnym.

Dobrze wie o tym klubowy kolega Gary Cahill, który gra przeciwko Lukaku na treningach:
? ten chłopak ma moc i szybkość. Przed nim naprawdę ekscytujący sezon.

Sam Romelu mówi, że jego największą zaletą jest dobre wykończenie akcji. Bez znaczenia czy robi to prawą, czy lewą nogą, on po prostu kocha zdobywać kolejne bramki. Belg stara się codziennie rozwijać i poprawiać to, co niedoskonałe. Często zostaje po treningach i ćwiczy na indywidualnych zajęciach. Jest sportowym pracusiem. Nie da się ukryć, że pod wieloma względami przypomina Didiera Drogbę i Cristiano Ronaldo.

Podobieństwo do legendy Chelsea, to pierwsza opinia z jaką spotkał się Lukaku, gdy w mediach zrobiło się głośniej o jego potencjalnym transferze do Londynu. Dziennikarze i kibice powtarzają to na każdym kroku - ?Lukaku ? nowy Drogba?. Portugalski szkoleniowiec twierdzi jednak, iż mimo że obydwaj piłkarze to zawodnicy o podobnej charakterystyce i stylu gry,  Lukaku powinien budować legendę własnego nazwiska.

Musimy szanować Didiera, bo jest to postać wyjątkowa, jeśli chodzi o historię Chelsea. Musimy również szanować Lukaku. Aby tak się stało, najlepiej zrobimy jeśli nie będziemy porównywać obu panów. Jeżeli chodzi o Lukaku, pozwólcie mu ciężko pracować. Ten chłopak jest naprawdę dobry ? dodaje Mourinho.

Drogbę należy stawiać raczej w roli profesora. Tego, od kogo belgijski snajper powinien się uczyć. Lukaku przyznaje, że Iworyjczyk jest dla niego jak ojciec. Odejście Drogby z londyńskiego klubu niczego nie zmieniło. Piłkarze nadal ze sobą rozmawiają, a Didier udziela belgowi cennych wskazówek i po każdym meczu mówi mu co zrobił źle.

Romelu jest na początku długiej drogi, by stać się piłkarzem o statusie, jaki w Chelsea miał i tak naprawdę ciągle ma Drogba. 
? Didier to prawdziwa legenda. Moim zadaniem jest to, aby zrobić to samo czego on dokonał. Chcę osiągnąć to tak szybka, jak będzie to tylko możliwe ? podkreśla Belg.

Gdy był dzieckiem, ciężko trenował każdego dnia. Jeśli nie ćwiczył w swojej drużynie o nazwie Wintam, biegał na treningi do Lierse SK. Wszystko po to, aby kiedyś sięgnąć piłkarskiego nieba. Nie odpoczywał. Trenował siedem dni w tygodniu. Nawet osiem. I codziennie był spragniony gry.
Ciężka praca szybko przynosiła rezultaty. Z roku na rok forma i umiejętności nastoletniego wówczas Belga rosły. Gdy miał 12 lat, przeprowadził się z rodzinnej Antwerpii do Brukseli i grał tam dla Brukseli FC. W drużynach młodzieżowych spisywał się doskonale. W 68 występach w Brukseli, zdobył 68 bramek. Rok później, gdy trafił do Anderlechtu, w 88 meczach ze zdobytych  goli mógł cieszyć się aż 121 razy.

Progres był widoczny, co zaowocowało podpisaniem trzyletniego, profesjonalnego już kontraktu z Fiołkami, w dniu swoich szesnastych urodzin. Pod względem pracy nad sobą Lukaku przypomina Ronaldo. Sam piłkarz mówił o tym wielokrotnie.
Talent to jedna sprawa, ciężka praca i samodoskonalenie swych umiejętności, to coś dodatkowego. Sam talent nie wystarcza dziś w zawodowym footballu. Piłka rozwija się w bardzo szybkim tempie. Każdy sezon przynosi nowe nazwiska. Aby znaleźć się na szczycie tej piramidy, trzeba codziennie o to walczyć. Najtrudniejsza walka, to walka z samym sobą.

Jest ich trzech. Fernando Torres, Demba Ba i Romelu Lukaku. Jeśli chodzi o Ba, sporo mówi się o wypożyczeniu Senegalczyka do jednego z klubów Premier League. Torres? Końcówkę sezonu miał naprawdę dobrą i trzeba przyznać, że strzelał dla Chelsea najczęściej. Mourinho przyznał jednak, że Hiszpana czeka dużo pracy, bo w drużynie będzie miał silną konkurencję. Oby zadziałało to na niego mobilizująco. Oddech rywala na plecach sprawia bowiem, że zawodnicy dają z siebie więcej. Ale co będzie, gdy do Chelsea przyjdzie Rooney? No właśnie.

Lukaku jest młody, ale dzięki rocznej przygodzie w WBA, zdobył spore doświadczenie na angielskich boiskach. Siedemnaście bramek w sezonie to rezultat, jakiego żaden z zawodników The Blues w poprzednim sezonie nie osiągnął. The Happy One był zakochany w grze Drogby, dlaczego zatem nie miałby pokochać stylu gry Lukaku. Grają przecież podobnie. Do tego dochodzą przedsezonowe sparingi, w których Belg pokazał się z bardzo dobrej strony. Jest w formie. Strzela i wydaje się, że nie zamierza przestać.
Rooney jeśli (ewentualnie) przejdzie do Chelsea, zwiększy konkurencję zarówno dla Belga, jak i dla Hiszpana. Mourinho lubi i szanuje Rooney'a. Widzi w nim wartościowego gracza. Gdyby było inaczej, nie usłyszelibyśmy o kolejnych ofertach za Anglika.

Lukaku z transferem Rooneya nie ma jednak najmniejszego problemu i bez kompleksów mówi:
? Lubię rywalizować o miejsce w składzie. Oczywiście, gdyby Wayne do nas trafił moglibyśmy stworzyć świetne partnerstwo na boisku. Kiedy grasz dla takiego klubu jak Chelsea wiedz, że będziesz miał w zespole mnóstwo konkurencji. Musisz zaakceptować to, że masz ciężko pracować na sukces całego zespołu. Jeśli Wayne trafi do naszego klubu, powitam go z otwartymi ramionami.

Mówią, że ambicja to ostatnie schronienie bankruta. Tej Lukaku z pewnością nie brakuje, a do bankructwa mu naprawdę daleko. Jest dumny, ambitny i honorowy. Bardzo długo czekał na swoją szansę w Chelsea. Teraz gdy pozycję podstawowego napastnika ma na wyciągnięcie ręki, z pewnością tę szansę wykorzysta. Sezon w WBA młody Lukaku może zaliczyć do niezwykle udanych. Grał i strzelał. Teraz mając za placami trio: Hazard ? Oscar ? Mata może stać się prawdziwą gwiazdą Premier League. Siedemnaście bramek nie będzie stanowić żadnego problemu. Jeśli oczywiście będzie grał regularnie. Ba i Torres nie młodnieją, a przed Lukaku otwierają się drzwi do wielkiej kariery. Ten sezon ma być jego.


Felieton autorstwa Adriana Ligorowskiego